Δυναμική και αναίμακτη εξέταση κατά την οποία προκαλείται αύξηση του καρδιακού έργου, είτε με βάδιση σε κυλιόμενο τάπητα, είτε με άσκηση σε εργομετρικό ποδήλατο, ενώ υπάρχει ταυτόχρονη ηλεκτροκαρδιογραφική αποτύπωση. Σκοπός είναι η ανάδειξη μυοκαρδιακής ισχαιμίας, δηλαδή περιορισμός της αιμάτωσης του καρδιακού μυός, αποτέλεσμα συνήθως στενωτικών βλαβών στα στεφανιαία αγγεία. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης το συνολικό καρδιακό έργο αυξάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και διακόπτεται όταν ολοκληρωθεί ο στόχος που είναι η άνοδος της καρδιακής συχνότητας άνω του 85% της μέγιστης προβλεπόμενης για την ηλικία του ασθενούς, αν ο ασθενής νιώσει κάποιο σύμπτωμα συμβατό με ισχαιμία του μυοκαρδίου όπως έντονο προκάρδιο άλγος, ζάλη, τάση για λιποθυμία, ή αν ο ιατρός διαπιστώσει καρδιογραφικές αλλαγές που επιβάλλουν την διακοπή της δοκιμασίας. Σπανίως (1:5000) έχουν αναφερθεί ισχαιμικά επεισόδια κατά την διάρκεια της εξέτασης, ποσοστό το οποίο μειώνεται ακόμα περισσότερο με την σωστή επιλογή ασθενών και την εφαρμογή των κατευθυντήριων οδηγιών. Στα μειονεκτήματα της εξέτασης είναι η χαμηλότερη διαγνωστική ακρίβεια συγκριτικά με άλλες απεικονιστικές μεθόδους (σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου και υπερηχοκαρδιογραφία φόρτισης με δοβουταμίνη)